Dendrochronologia
Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA
Dendrochronologia [gr.], nauka zajmuj±ca siê datowaniem obiektów, znalezisk archeol. i zjawisk przyr. na podstawie rocznych przyrostów drzew (s³ojów); na podstawie wycinków drewna ¿yj±cych drzew, starych budowli i obiektów archeol. wykonano skale dendrochronologiczne s³u¿±ce do precyzyjnego datowania próbek drewna (dok³adniejszego ni¿ za pomoc± radioaktywnego wêgla 14C); najd³u¿sze skale licz± - eur. 7272 lata (dêby z Islandii), amer. - ok. 10 tys. lat (sosna o¶cista z USA); metody d. zaczêto stosowaæ po II wojnie ¶wiat.; obecnie znajduj± zastosowanie w dendroklimatologii, le¶nictwie, ekologii, kryminalistyce, archeologii, etnografii i in.Biologia, Encyklopedia multimedialna, Wyd. PWN, 1999