Przypisy do źródeł historycznych
Z pAmIÄTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIoĹkA
Chciałabym zasięgnąć Waszej opinii w sprawie niezwykle dla mnie ważnej. Jestem w trakcie pisania pracy magisterskiej z historii starożytnej, w związku z czym bardzo dużo korzystam ze źródeł historycznych (Tacyta, Appiana, Liwiusza, Piliniusza Starszego, Justynusa, Diona, Strabona, Wellejusza, Florusa, Frontinusa, Festusa, Eutropiusza, Plutarcha, Swetoniusza). Czy ma Ktoś z Was pewność, jak powinien wyglądać przypis w języku polskim do żródła historycznego? Ja piszę tak: Strabon V 1,8. Jest to standardowy przypis, a moje wątpliwości dotyczą np. kwestii, kiedy przy takim przypisie zaznaczyć przekład (a widzę, że przy jednych źródłach są zaznaczane, przy innych nie, mimo, że nie są w języku pierwotnym, a więc były tłumaczone), co zrobić, gdy korzystam z Kasjusza Diona i polskiego i angielskiego (a przypisy muszę mieć w jednym języku według promotora) albo Liwiusza pol. i ang., w którym oznaczenia ksiąg i pieśni nie pokrywają się.? Jeżeli miałabym być konsekwentna i pisać przypisy w jednym języku (polskim), to muszę to zaznaczyć, że są to inne wersje jezykowe. Wystarczy, jak różne wersje będą w literaturze źródłowej na końcu, a tu tak zostawić?Byłabym wdzięczna za odpowiedź.