Ludwig van Beethoven
Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA
Ludwig van Beethoven ¿y³ w latach1770-1827, kompozytor niemiecki. Od 1779 uczy³ siê gry na instrumentach klawiszowych, kompozycji i genera³basu u Ch.G. Neefego w Bonn, od 1784 by³ muzykiem dworskim w Bonn, od 1789 studiowa³ filozofiê na uniwersytecie w Kolonii. W 1792 wyjecha³ do Wiednia, gdzie studiowa³ u J. Haydna, J. Schenka, J.G. Albrechtsbergera i A. Salieriego.W 1795 mia³y miejsce pierwsze koncerty Beethovena w Wiedniu, wówczas równie¿ kompozytor zawar³ kontrakt wydawniczy z Artari±. W 1796 Beethoven podró¿owa³ do Norymbergi, Pragi, Drezna, Berlina i Bratys³awy (koncertowa³ m.in. na pruskim dworze królewskim), dawa³ w Wiedniu liczne koncerty, utrzymywa³ tak¿e przyjazne kontakty z arystokracj±, m.in. z ksiêciem F.J. Lobkowitzem, ksi±¿êtami K. i M. Lichnowskimi, arcyksiêciem Rudolfem, hrabin± G. Guicciardi. W¶ród arystokracji znalaz³ tak¿e protektorów - w 1809 arcyksi±¿ê Rudolf, ksi±¿ê F.J. Lobkowitz i hrabia F. Kinsky przyznali mu roczn± rentê w wysoko¶ci 4000 guldenów. W 1812 Beethoven pozna³ J.W. Goethego. W 1814 nowa wersja opery Fidelio wystawiona w Kärtnertortheater w Wiedniu przynios³a kompozytorowi wielki sukces, w roku tym równie¿ odby³ siê koncert w sali redutowej, którego s³uchali uczestnicy kongresu wiedeñskiego, cesarzowe Austrii i Rosji oraz król pruski. Ostatni publiczny koncert Beethovena mia³ miejsce w 1815. Od ok. 1798 kompozytor cierpia³ na postêpuj±c± g³uchotê, co doprowadzi³o do ca³kowitej utraty s³uchu w 1818. Wyrazem cierpienia artysty sta³ siê s³ynny testament heiligensztadzki (1802), w którym Beethoven pisa³ jednak o przezwyciê¿eniu choroby dziêki sztuce. Od 1815 kontaktowa³ siê z otoczeniem za pomoc± zeszytów konwersacyjnych, wówczas równie¿ podj±³ siê opieki nad swym bratankiem Karlem. W 1824 w Hoftheater zosta³y wykonane 3 czê¶ci Missa solemnis i IX Symfonia, przyjête z wielkim uznaniem. Twórczo¶æ Beethovena, aczkolwiek klasyfikowana w obrêbie klasycyzmu muzycznego, daleko wykracza poza granice tego nurtu, zapowiadaj±c nadej¶cie epoki romantyzmu.
Beethoven wprowadza³ w swych utworach zmiany w klasycznych uk³adach formalnych (zastosowa³ w symfonii jako 3. czê¶æ scherzo zamiast menueta), stosowa³ nieregularno¶ci w budowie utworów, du¿e kontrasty dynamiczne, rozwin±³ czynnik harmoniczny, w symfoniach poszerzy³ sk³ad orkiestry.
P.S. Dawniej czêsto s³ucha³em tego kompozytora... zw³aszcza V Symfonii.