Kremlowski poker.

Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA

Wiemy z historii, że od czasów Rewolucji Październikowej którą zapoczątkował pierwszy przywódca ZSRR – Lenin, rozpoczęła się krwawa i bezpardonowa walka o władzę w tym wielkim kraju.

Szczyt mordów dokonał się za Stalina kiedy to zginęły niezliczone dotąd miliony ludzi w całym ZSRR.
Owa rzeź wydaje się tracić impet za czasów Nikity Chruszczowa który choć też mocno poplamił sobie ręce krwią swoich rodaków, służąc wiernie krwawemu dyktatorowi, to jednak jako I sekretarz KCKPZR raczej tępił największych zbrodniarzy stalinowskich takich jak Beria i jemu podobni.
Nikita jednak popełnia wiele błędów jako polityk i przywódca państwa, co sprawia, że 14 października 1964r. zostaje odwołany z najwyższej funkcji i stanowiska w państwie i przeniesiony w stan spoczynku.

Na jego miejsce Prezydium KCKPZR powołuje Leonida Breżniewa o rządach którego chciałbym nieco napisać.

To jemu już u podstaw dopisuje się kłamliwą historię czyniąc z niego bohatera ZSRR.
Twierdzono, że L. Breżniew zyskał tytuł bohatera ZSRR walcząc dzielnie na obszarze Rosji radzieckiej zwanym „Mała ziemia”, gdzie jako generał major wraz z podległymi mu oddziałami wojska dzielnie odpierał ataki wroga.
Tymczasem prawda jest taka, że Breżniew wspinał się dość szybko po szczeblach władzy, ale nie jako żołnierz, a bardziej jako towarzysz partyjny.
Do wojska został powołany w początkach II wojny światowej jako zastępca szefa zarządu politycznego Frontu Południowego.
Wkrótce potem obejmuje funkcję szefa zarządu politycznego 18 armii, a następnie 4 Frontu Ukraińskiego.
W 1946r. Breżniew zostaje zdemobilizowany – i w tym miejscu kończy się jego faktyczna „kariera” wojskowa.

Szybko wraca do polityki pnąc się skutecznie po szczeblach politycznej władzy, aż do dnia wyboru na I sekretarza KCKPZR.
Za czasów Breżniewa w USA dochodzi do władzy Ronald Reagan który obejmuje urząd jako 40 prezydent Stanów Zjednoczonych.
Reagan był zdeklarowanym wrogiem komunizmu i ze szczególną zawziętością wziął się za tępienie tego ustroju kierując większość swoich działań na ZSRR.
Od tego okresu rozpoczyna się chyba faktyczny, bezpardonowy wyścig zbrojeń nazwany „Zimną wojną”.
Obok Breżniewa największą władzę skupia w swoich rękach wieloletni szef KGB, Jurij Władimirowicz Andropow.
To on jest inicjatorem operacji pod kryptonimem „RAJAN” (RJAN?) w której zwalczające się dotychczas siły wywiadowcze ZSRR - KGB i GRU, rozpoczęły wspólne działania szpiegowskie i prowokacyjne przeciw USA.
W operacji „RAJAN” brała udział chyba największa liczba agentów, jaka kiedykolwiek w historii została powołana do życia, i to po obu stronach zwalczających się państw.
Dochodziło do licznych morderstw i tajemniczych zabójstw pomiędzy tajnymi agentami zarówno tych z ZSRR, jak i z USA.
Za pomocą tej operacji przywódcy radzieccy, chcieli z dyskryminować przed światem całe Stany Zjednoczone, określając je jako krwawych imperialistów chcących rzekomo rozpocząć światową wojnę nuklearną.
Dziś już wiemy, że to właśnie ZSRR był bliższy rozpętania takiej wojny, niż USA.

Czasy Breżniewa przypominają w wielu swych okresach coś, co historia nazwała stalinizmem.
Wraca terror, wszechwładne KGB trzyma w rękach lwią część władzy, schorowany Breżniew powoli traci swoją władzę na rzecz również niemal wszechwładnego szefa KGB, Jurija Andropowa.
Co prawda Breżniew na swojego następcę wyznacza innego kremlowskiego bonza, niejakiego Konstantina Ustinowicza Czernienkę, ale ten ze strachu przed potęgą Andropowa ustępuje mu miejsca i pomaga objąć najwyższą funkcję w państwie.
A jednak Breżniew jeszcze przed śmiercią miesza szyki Andropowowi.

Otóż z polecenia Breżniewa, Jurij Andropow zostaje mianowany 24.05. 1982r.na jedno ze stanowisk w Komitecie Centralnym KPZR.
Andropom zajął więc tym samym wyższe stanowisko w partii, ale utracił wpływy w KGB.
Jego nominacja była tak szybka i zaskakująca, że Andropow nie zdążył pozostawić w zarządzie KGB żadnego ze swoich zaufanych ludzi.

10.11.1982r. umiera L. Breżniew, a już 12. 11. tegoż roku na stanowisko I sekretarza KCKPZR zostaje wybrany J. Andropow.
Już w momencie wyboru na głowę państwa, Andropow był ciężko chory na niewydolność nerek.
Choroba rozwijała się tak szybko, że Andropom nie miał czasu nacieszyć się swoją władzą.
Przypuszcza się, że chyba od maja 1983r. faktyczną władzę w ZSRR sprawował Konstantin Czernienko.

Tymczasem akcja „Rajan” rozpętana niegdyś przez Andropowa nabrała tak wielkiego rozmachu, że nie można jej było zahamować.
31 sierpnia 1983r. doszło do tragedii która wstrząsnęła całym światem.

Z niewyjaśnionych do dziś przyczyn, Rosjanie zestrzelili południowokoreański samolot pasażerski Boeing – 747 pilotowany przez Asa południowokoreańskiego lotnictwa, kapitana Chum – Byong – In.
Samolot ten miał na swoim pokładzie 269 pasażerów wraz z załogą z których nikt nie przeżył.
Południowokoreański Boeing – 747 KAL – 007 został zestrzelony przez pilota radzieckiego myśliwca Su-15 za pomocą rakiety typu powietrze – powietrze o nazwie „Anab”.
Myśliwiec radziecki był pilotowany przez doświadczonego pilota majora Kasmina w zeznaniach którego było bardzo wiele sprzeczności i niejasności.
Niektórzy twierdzą, że owe tragiczne ofiary Boeinga-747 KAL-007 były jednym z efektów prowokacyjnej operacji „Rajan” która wraz ze śmiercią J. Andropowa zaczęła wygasać.

Jurij Władimirowicz Andropow zmarł w lutym 1984r. a wraz z nim zaczęła wygasać owa do dziś jeszcze nie rozwiązana do końca operacja „Rajan”.

Jego miejsce zajął Konstantin Ustinowicz Czernienko, jednak i ten nie pocieszył się długo władzą, bo zmarł już w niecały rok później.
Miejsce Czernienki zajął Michaił Gorbaczow o którym mówi się, że za jego rządów ZSRR zaczęło przybierać ludzką twarz…ale to już inna historia.

Pozdrawiam.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

drakonia.opx.pl