Jaskinia Lascaux

Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA

W południowo- wschodniej części Francji, a dokładnie w Akwitanii w 1940r chłopcy szukający psa przypadkowo odkryli rysunki i malowidła wykonane na ścianach zespołu jaskiń Lascaux w czasie paleolitu. Po kilku dniach wrócili na miejsce odkrycia, tym razem biorąc ze sobą swojego nauczyciela. Postanowili oni zachować całe odkrycie w tajemnicy tak, że zostało ono ujawnione dopiero po II wojnie światowej.

Na korytarzach, mierzących 150m korytarzach jaskiń znajduje się około 150 malowideł i ponad 15 000 rytów skalnych. Artyści malujący na ścianach jaskini skupiali się głównie na zwierzętach. Można zobaczyć jelenie, bizony, konie i byki zarówno podczas odpoczynku jak i polowań czy walk. Postacie ludzi schodzą jakby na dugi plan, namalowani są oni schematycznie, najczęściej w czasie polowań na zwierzęta. Widać również jak rysunki były doskonalone, stopniowo stają się one coraz bardziej precyzyjne. Kształty niektórych zwierząt wydają się oglądającym trójwymiarowe ponieważ malujący starali się wykorzystywać naturalne wgłębienia i wypukłości w skałach. Wrażenie ruchu i dynamika tych rysunków ciągle zadziwia badaczy, a jednocześnie dowodzi, ze nasi przodkowie mimo swojego prymitywizmu świetnie potrafili oddać kształty zwierząt na podstawie obserwacji ich wnikliwej obserwacji. Początkowo zwierzęta przedstawiane były za pomocą kilku niedbałych pociągnięć farbą, później artyści starali się oddać dokładnie nie tylko kształt ale i kolor zwierząt. Niestety liczba barwników była dość ograniczona: czarny robiono z węgla drzewnego, a czerwień, żółć i purpurę ze związków żelaza. Farby nakładano palcami lub używano prymitywnych pędzelków wykonanych z włosia. W jaskini znaleziono też aerograf ( była to kość lub kawałek drewna z wydrążonym wewnątrz na całej długości otworem, służącym do wydmuchiwania farby prosto na powierzchnie malowidła). Największe wrażenie na zwiedzających jaskinię robi tzw. „sala byków” gdzie znajdują się największe malowidła. Nazwa pochodzi od czterech olbrzymich byków znajdujących się na ścianach. Są one obrysowane czarnym konturem i wypełnione rdzawo- żółtymi plamami wewnątrz.

Mnie niezwykle fascynuje nie tylko to, że jaskinia tak długo nie została odkryta ale również fakt, iż malowidła są w większości świetnie zachowane. Szkoda, że grota została ograniczona dla zwiedzających ale jak stwierdzono światło dzienne i wydzielana przez turystów para wodna, sprawiały, że malowidła zaczęły blednąć. Ostatnio jaskinie są zagrożone. Pojawił się w nich nowy gatunek grzyba, który powoli opanowuje coraz większe obszary jaskini. Miejmy nadzieję, że to tylko chwilowa katastrofa i naukowcy jakoś sobie z tym poradzą, bo byłaby ogromną stratą nie móc już więcej zobaczyć tych prehistorycznych dzieł sztuki.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

drakonia.opx.pl