Jak młode ptaki.
Z pAmIÄTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIoĹkA
Ten temat może kojarzyć się chyba tylko z naszą młodością....i o niej właśnie będzie w nim mowa.Chyba każdy pamięta swoje lata dorastania kiedy tak bardzo niecierpliwie czekał na swoje 18-te urodziny, aby poczuć wreszcie tą swoja dorosłość, niezależność, wolność......
Dziś wielu z nas już wie, że ów próg tej naszej wstępnej dorosłości był jedynie prologiem do tego, od czego niejednokrotnie chcielibyśmy nawet jeszcze dziś uciec w nasze dziecięce beztroskie lata.
Wiemy już że to, co niegdyś wydawało się nam problemami nie do przejścia, dziś wygląda jak kiczowate historyjki które nieraz budzą w nas tęskny uśmiech i sentymentalne westchnienia.
Człowiek jest jak ptak który uczy się wszystkiego od samego początku.
Najważniejszą ze sztuk jest dla nas podobnie jak dla ptaków owa szkoła latania, zwana w naszym przypadku szkołą życia.
Jest to szkoła która bywa czasami tak bardzo trudna i bolesna.
My ludzie podobnie jak ptaki często boleśnie upadamy, aby podnosić się niemal za każdym razem i lecieć dalej tam, gdzie wzywa nas nasze przeznaczenie, nasze życie.
Chciałbym pomówić z wami m.in. o tym:
- co jest już poza wami?....
- do czego tęsknicie z tamtych lat?....
- czego dotychczasowe życie was nauczyło?....
- czy w ogóle tęsknicie do tamtych lat?.....
Jeśli to możliwe, to zafundujmy sobie taki mały sentymentalny spacer po naszych przeszłych latach dotychczasowego życia?.....powinno nam zrobić się miło, ciekawie, a może i sentymentalnie?....
Pozdrawiam wszystkich.