Grzegorz Turnau

Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA

Jako miłośnik poezji śpiewanej nie mogłem nie założyć tematu dotyczącego twórczości Grzegorza Turnaua. Jest to właściwie jedyny artysta młodego pokolenia, który wspaniałą tradycję krakowskiej piosenki literackiej, krocząc śladem artystów tej rangi, co Jan Kanty Pawluśkiewicz czy Marek Grechuta. Ale ten poeta, kompozytor, pianista i aranżer posiada własny indywidualny styl, charakteryzujący się precyzją kompozycyjną i nienagannym, eleganckim wykonawstwem.
Debiut Grzegorza Turnaua spowija legenda, więc warto kilka spraw uporządkować. Owszem, to prawda, że wygrał Festiwal Piosenki Studenckiej nie będąc studentem, ale też nie było to bynajmniej zasługa jego tupetu. Wcześniej, bo w kwietniu 1984 roku, zgłosił się na przegląd "Śpiewać każdy może" w Klubie Zaścianek i decyzją jurorów zwyciężył w kategorii piosenki literackiej. I to właśnie ów Klub Zaścianek "wystawił" go na XX Festiwal Piosenki Studenckiej w maju tego samego roku, jako... "osobę związaną z ruchem studenckim". Jego udział w konkursie, który wygrał w imponującym stylu, był więc w pełni usankcjonowany.
Natychmiast po festiwalu Grzegorz Turnau, jako jego laureat, otrzymał zaproszenie od Piotra Skrzyneckiego na występy do Piwnicy Pod Baranami. Nieprzyzwoicie młody artysta rozpoczął wieloletni cykl "piwnicznych" występów, co dla piosenkarza i kompozytora, który nazwał Marka Grechutę swoim "idolem absolutnym" było nie lada nobilitacją.
Pierwszą płytę, „Naprawdę nie dzieje się nic” (1991), nagraną za pożyczone pieniądze i wydaną na kasetach, samodzielnie roznosił do księgarni. Jednak tytułowa piosenka, urzekająca melodia do wiersza Zabłockiego, zaczynała przynosić mu coraz szerszy rozgłos (z czasem nagrała ją nawet Maryla Rodowicz).
Od drugiego albumu, „Pod Światło” (1993), datuje się ukształtowanie formuły brzmieniowej do dzisiaj utożsamianej z twórczością Grzegorza Turnaua.
Potem był wydany naprędce album koncertowy „Turnau w Trójce”" (1994), nagrany z gościnnym udziałem Andrzeja Sikorowskiego z zespołu Pod Budą (m.in. Nie przenoście nam stolicy do Krakowa i Pejzaż horyzontalny), który umocnił tylko wyjątkową pozycję Grzegorza Turnaua na polskiej scenie muzycznej i obłędny sukces nowego albumu, „To tu, to tam” (1995), którego sprzedaż przekroczyła do dziś ponad 200 tysięcy egzemplarzy. Na tej najpopularniejszej płycie z poezją śpiewaną znalazły się m.in. To tu, to tam, Natężenie świadomości, Miedzy ciszą a ciszą i przebój Bracka (z kolejnym pamiętnym teledyskiem Michała Zabłockiego) oraz wspaniała piosenka Jana Kantego Pawluśkiewicza z 1971 roku, Jak linoskoczek, wykonana przez Grzegorza Turnaua z gościnnym udziałem kompozytora.
Kolejnymi solowymi płytami autora były: Tutaj jestem (1997), Księżyc w misce (1998)
Ultima (1999), Kawałek cienia (2000), Nawet (2002), Cafe Sułtan (2004), Zakochany Anioł (2005), 11:11 (2005), Historia pewnej podróży (2006 -płyta dedykowana Markowi Grechucie).

Śledząc imponujący dorobek artystyczny Grzegorza Turnaua nie należy zapominać o jego młodym wieku. Ten wszechstronnie utalentowany twórca - piosenkarz, pianista, kompozytor, autor tekstów - dopiero zaczął nas zaskakiwać i możemy być pewni, że jego obecność w polskim życiu artystycznym będzie trwała, długa i konsekwentna.

Źródło informacji: http://www.turnau.com.pl/1.htm

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

drakonia.opx.pl