Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA
ALOTROPIA [gr.], wystêpowanie tego samego pierwiastka chem. w 2 lub wiêcej odmianach (w tym samym stanie skupienia) maj±cych ró¿ne w³a¶ciwo¶ci fiz. i chem.; odmiany mog± siê ró¿niæ budow± krystal. (np. grafit i diament s± odmianami alotropowymi wêgla C) lub liczb± atomów wystêpuj±cych w cz±steczce pierwiastka (np. tlen tworzy cz±steczki dwuatom. O2 i trójatom. O 3 ozon). Ka¿da odmiana alotropowa jest trwa³a w pewnym zakresie temperatury i ci¶nienia; odpowiednia zmiana tych warunków mo¿e spowodowaæ okre¶lon± przemianê alotropow±. Odmiany alotropowe tworz± tak¿e m.in.: arsen, cyna, fosfor, selen, siarka. Zob. te¿ polimorfizm.
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.pldrakonia.opx.pl