Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA
ALDEHYDY, zwi±zki org. zawieraj±ce grupê aldehydow±; s± cieczami lub cia³ami sta³ymi (z wyj±tkiem najprostszego aldehydu mrówkowego formaldehydu HCHO bêd±cego gazem); b. aktywne chemicznie; maj± silne w³a¶ciwo¶ci redukuj±ce; ³atwo utleniaj± siê do kwasów; przy³±czaj± m.in. cyjanowodór (powstaj± cyjanohydryny); reaguj± z hydrazyn± i jej pochodnymi, hydroksyloamin±, semikarbazydem, daj±c charkterystyczne pochodne (hydrazony, oksymy, semikarbazony); wykazuj± zdolno¶æ do polimeryzacji i polikondensacji; aldehydy, których cz±steczki nie zawieraj± atomów wodoru w po³o¿eniu , w ¶rodowisku zasadowym ulegaj± dysproporcjonowaniu do alkoholi i kwasów tzw. reakcja Cannizzaro; odznaczaj±ce siê przyjemnym zapachem aldehydy aromatyczne (np. benzoesowy, any¿owy, wanilina) oraz nienasycone aldehydy terpenowe (np. cytronelal) wystêpuj± w ¶wiecie ro¶linnym, nasycone aldehydy alifatyczne s± spotykane b. rzadko; aldehydy otrzymuje siê g³. przez utlenianie alkoholi; stosowane do syntez org. (tworzywa sztuczne, barwniki), w przemy¶le spo¿. i kosmetycznym (sk³adniki kompozycji zapachowych i aromatów spo¿.), garbarstwie (aldehyd glutarowy); do najwa¿niejszych nale¿± m.in. aldehyd mrówkowy, octowy, benzoesowy, akrylowy (akroleina).
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.pldrakonia.opx.pl