ABC teorii - (05) Akordy - budowa, rodzaje, oznaczenia

Z pAmIęTnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIołkA

Akordem nazywamy wspó³brzmienie conajmniej 3 ró¿nych d¼wiêków.
W harmonii klasycznej w sk³ad akordów wchodz± kolejne tercje danej gamy.
Akordy takie zwiemy diatonicznymi.

Rozró¿niamy zatem akordy diatoniczne z³o¿one :

- z 3 d¼wiêków - trójd¼wiêk (1 + 3 + 5-ty stopieñ gamy)
- z 4 d¼wiêków - akord septymowy (jw. + 7-my stopieñ gamy)
- z 5 d¼wiêków - akord nonowy (jw. + 9-ty stopieñ gamy)
- z 6 d¼wiêków - akord undecymowy (jw. + 11-ty stopieñ gamy)
- z 7 d¼wiêków - akord tercdecymowy (jw. + 13-ty stopieñ gamy)

Pokazuje to poni¿sza ilustracja na przyk³adzie gamy C-dur :



Nastêpna tercja gamy daje powtórzenie d¼wiêku podstawowego C, czyli nie mo¿e byæ u¿yta do budowy akordu.

W tak zbudowanych akordach, d¼wiêk podstawowy (najni¿szy) nosi nazwê pryma (1), drugi tercja (3), dalej nastêpuje kwinta (5), septyma (7), nona (9), undecyma (11) i tercdecyma (13).

W tym opracowaniu zajmiemy siê tylko akordami z³o¿onymi z 3 i 4 d¼wiêków, gdy¿ s± one stosowane najczê¶ciej.

Trójd¼wiêki diatoniczne na poszczególnych stopniach gamy C-dur pokazuje poni¿sza ilustracja :



Jak widaæ, poszczególne trójd¼wiêki powstaj± przez dodanie na ka¿dym stopniu gamy dwóch kolejnych tercji.

Trójd¼wiêk zbudowany na I stopniu gamy nazywamy tonicznym (T), na IV stopniu - subdominantowym (S), na V stopniu - dominantowym (D), czyli analogicznie do nazw stopni gamy. Te trzy akordy to triada harmoniczna (T-S-D), ktora tworzy podstawê warstwy harmonicznej utworów muzycznych.

Widaæ te¿, ¿e trójd¼wiêki na stopniach I, IV, V z³o¿one s± z tercji wielkiej (3w) i tercji ma³ej (3m) licz±æ od I stopnia gamy, czyli najni¿szego d¼wiêku i takie trójd¼wiêki nazywamy durowymi, natomiast na stopniach II, III, VI kolejno¶æ tercji jest odwrotna i takie trójd¼wiêki nazywamy mollowymi, wreszcie - na VII stopniu mamy obie tercje ma³e i te trójd¼wiêki nazywamy zmniejszonymi.

Tym ró¿nym nazwom trójd¼wiêków odpowiadaj± oczywi¶cie ró¿ne oznaczenia, i tak :
- trójd¼wiêki durowe oznaczamy liter± du¿±, sama za¶ litera pochodzi od nazwy d¼wiêku danego stopnia gamy, który równocze¶nie jest najni¿szym d¼wiêkiem tego akordu. W tej gamie mamy zatem 3 akordy dur : C, F, G (mówimy "ce dur", "ef dur" i t.d.). W literaturze zagranicznej spotyka siê oznaczenie CM, FM, GM (M = Major).
- w oznaczeniach trójd¼wiêków mollowych te¿ wystêpuje ró¿norodno¶æ. W literaturze zagranicznej przewa¿a oznaczenie Dm, Em, Am (m = minor) a w literaturze polskiej przewa¿a oznaczenie liter± ma³±, czyli tak jak na ilustracji powy¿ej (mówimy "de mol", "e mol" i t.d.).
- oznaczenia trójd¼wiêków zmniejszonych s± najbardziej zró¿nicowane - na powy¿szej ilustracji u¿yto polskiej koñcówki "zm" (Hzm - mówimy "ha zmniejszony") natomiast w nutach, w tym w ró¿nych zagranicznych, spotyka siê oznaczenia : H-, Ho, Hdim (znaki "-" i "o" mog± te¿ wystêpowaæ jako indeks górny).

W równoleg³ej gamie mollowej (przywo³ujê tu temat "Ko³o kwintowe - ko³o gam), czyli w gamie a-moll naturalnej, struktura rodzajowa trójd¼wiêków diatonicznych jest identyczna jak w gamie C-dur, t.zn. wystêpuj± te¿ 3 akordy dur, 3 akordy moll i 1 akord zmniejszony, ale wystêpuj± one na innych stopniach.
Pokazuje to poni¿sza ilustracja :



Natomiast w gamie a-moll harmonicznej, z uwagi na podwy¿szony VII stopieñ, struktura rodzajowa trójd¼wiêków diatonicznych zmienia siê na bardziej zró¿nicowan±, Pokazuje to poni¿sza ilustracja :



I tak - na III stopniu pojawi³ siê nowy, trójd¼wiêk zwiêkszony, z³o¿ony z dwóch tercjii wielkich, na V stopniu nastêpuje zmiana trójd¼wiêku moll na dur, na VII stopniu nastêpuje zmiana trójd¼wiêku dur na zmniejszony, czyli w tej gamie s±
dwa trójd¿wiêki zmniejszone.

Trójd¼wiêk zwiêkszony na powy¿szej ilustracji oznaczono polsk± koñcówk± "zw" (Czw - mówimy "ce zwiêkszony") natomiast w nutach, w tym w ró¿nych zagranicznych, przewa¿a oznaczenie liter± du¿± i dodatkowo znakiem "+", n.p. C+.

Sumuj±c - poznali¶my budowê i oznaczenia 4 podstawowych rodzajow trójd¼wiêków diatonicznych. Ich zestawienie, na przyk³adzie d¼wiêku podstawowego "C", podaje poni¿sza tabela :



Ponadto - w trójd¼wiêkach "krzy¿ykowych" i "bemolowych", t.zn. zawieraj±cych w nazwie polskiej koñcówki "is", "es", "s" - np. Fis, Des, Es, podstawowym znakiem dodatkowym za liter± jest znak "krzy¿yka" (#), lub "bemola" (b), czyli oznaczenie w tym przyk³adzie bêdzie nastêpuj±c : F#, Db, Eb (u¿yto tu malej litery "b" zamiast znaku bemola ze wzglêdu na brak takiego znaku w programie Word, co jest czêsto spotykane w podobnych, jak to, opracowaniach).

Nale¿y te¿ pamiêtaæ, ¿e w nutach anglojêzycznych naszemu oznaczeniu "H" odpowiada oznaczenie "B" a naszemu "B" odpowiada "Bb" i dotyczy to zarówno oznaczenia d¼wiêku, jak i akordu.

Akordy septymowe diatoniczne na poszczególnych stopniach gamy C-dur pokazuje poni¿sza ilustracja :



Oznaczenia :
C(M7) - trójd¼wiêk dur + tercja wielka (skrajne d¼wiêki tworz± septymê wielk±, st±d oznaczenie "M7" = Major 7)
d7 - trójd¼wiêk moll + tercja ma³a (skrajne d¼wiêki tworz± septymê ma³±, st±d oznaczenie "7")
G7 - trójd¼wiêk dur + tercja ma³a (skrajne d¼wiêki tworz± septymê ma³±), zwany "dominant± septymow±"
pzm7 - trójd¼wiêk zmniejszony + tercja wielka (skrajne d¼wiêki tworz± septymê ma³±), zwany "akordem septymowym
pó³zmniejszonym"

Akordy septymowe diatoniczne w gamie a-moll naturalnej pokazuje poni¿sza ilustracja :



Jak widaæ - mamy tu sytuacjê analogiczn± jak przy omawianiu trójd¼wiêków diatonicznych, czyli w porównaniu do gamy dur, tutaj struktura rodzajowa akordów jest identyczna, ale wystêpuj± one na innych stopniach. I tak :

akord C(M7) zmieni³ pozycjê ze stopnia I na III
akord F(M7) zmieni³ pozycjê ze stopnia IV na VI
akord d7) zmieni³ pozycjê ze stopnia II na IV
akord e7) zmieni³ pozycjê ze stopnia III na V
akord a7) zmieni³ pozycjê ze stopnia VI na VIII=1
akord G7 zmieni³ pozycjê ze stopnia V na VII
akord Hpzm7 zmieni³ pozycjê ze stopnia VII na II

Analogicznie te¿, w gamie a-moll harmonicznej, z uwagi na podwy¿szony VII stopieñ, struktura rodzajowa akordów zmienia siê na bardziej zró¿nicowan±. Pokazuje to poni¿sza ilustracja :



I tak - na stopniach II, IV, VI pozostaj± te same akordy, na stopniu V akord moll zmienia siê na dur, na stopniu VII pojawi³ siê nowy, akord septymowy zmniejszony (G#zm7), z³o¿ony z tercji ma³ych, czyli skrajne d¼wiêki tworz± septymê zmniejszon±. Na I stopniu mamy drugi nowy akord (*) - trójd¼wiêk moll + tercja wielka a jego skrajne d¼wiêki tworz± septymê wielk±, st±d jego oznaczenie winno byæ analogiczne jak poznanego wy¿ej trójd¼wiêku C(M7), czyli c(M7). Wreszcie, na III stopniu mamy trzeci nowy akord (**) - trójd¼wiêk zwiêkszony + tercja ma³a a jego skrajne d¼wiêki tworz± równie¿ septymê wielk±, st±d - przez analogiê do poznanych ju¿ trójd¼wiêków - jego oznaczenie winno byæ C+(M7). Jednak¿e oba te akordy s± rzadko u¿ywane i podane oznaczenia nale¿y traktowaæ jako propozycjê na u¿ytek niniejszego opracowania (w poni¿szej tabeli wyró¿niono je kolorem ¿ó³tym.

Sumuj±c - poznali¶my budowê i oznaczenia 7 rodzajów akordów septymowych diatonicznych. Ich zestawienie, na przyk³adzie d¼wiêku podstawowego "C", podaje poni¿sza tabela :



PRZEWROTY akordów (przyk³ad dla akordu C) :

Przewrót akordu powstaje przez przeniesienie dolnej nuty (zwanej basem) o oktawê w górê. Zatem pierwszy przewrót ma w basie tercjê akordu podstawowego, drugi - kwintê i t.d. A zatem - trójd¼wiêki maj± tylko dwa przewroty, co pokazuje poni¿sza ilustracja :



natomiast akordy septymowe maj± trzy przewroty :



Warto tu zwróciæ uwagê na akord septymowy zmniejszony (wyró¿niony w tabeli powy¿ej kolorem niebieskim), bo - w przeciwieñstwie do innych, których jest tyle ile tonacji - tych jest praktycznie tylko trzy, a mianowicie :

(c - es - ges - a) - oznaczenie Co7
(cis - e - g - b) - oznaczenie C#o7 = Dbo7
(d - f - as - h) - oznaczenie Do7

gdy¿ kolejny akord dis-fis-a-c (D#o7) jest wprawdzie oznaczony inn± liter±, ale zawiera te same d¼wiêki co pierwszy, tylko wystêpuj±ce w innej kolejno¶ci, czyli w innym przewrocie. Mozna zatem powiedzieæ, ¿e akord D#o7 (i równie¿ Ebo7) jest pierwszym przewrotem akordu Co7. Id±c dalej - Gbo7 jest drugim przewrotem Co7, lub pierwszym przewrotem Ebo7 i td.

Spostrze¿enie to ma istotne znaczenie dla instrumentów akompaniuj±cych - fortepianu, gitary, kontrabasu. Bo n.p. gitarzysta, zale¿nie od aktualnego po³o¿enia rêki na gryfie, mo¿e u¿yæ najwygodniejszego dla siebie chwytu a niekoniecznie takiego, jaki napisano w nutach - chyba, ¿e jest to wyra¼nie niekorzystne dla brzmienia utworu w tym konkretnym miejscu. I - pamiêtaj±æ o tym zastrze¿eniu - mo¿na postawiæ znak równo¶ci pomiêdzy nastêpuj±cymi akordami :

Co7 = Ebo7 (D#o7) = Gbo7 (F#o7) = Ao7
C#o7 (Dbo7) = Eo7 = Go7 = Bo7
Do7 = Fo7 = Abo7 (G#o7) = Ho7

Do czêsto u¿ywanych czterod¼wiêków diatonicznych nale¿± te¿ akordy sekstowe, t.zn. trójd¼wiêki z dodanym 6 stopniem gamy.

Nie wchodz±c w teoretyczne uzasadnienie, przyjmijmy do wiadomo¶ci, ¿e w praktyce u¿ywane s± tylko 2 akordy sekstowe, których budowê i oznaczenia - juz bez ich ilustracji na piêciolinii - podaje poni¿sza tabelka :



Uwagi koñcowe n.t. oznaczeñ akordów

Poni¿sze uwagi maj± na celu zwrócenie uwagi pocz±tkuj±cych adeptów muzyki rozrywkowej i jazzu (bo klasyka nie u¿ywa tego rodzaju skrótowego zapisu) na ró¿norodno¶æ i niejednoznaczno¶æ oznaczeñ akordów w nutach wydawanych w ró¿nych krajach, co mo¿e sprawiaæ k³opoty z prawid³owym odczytaniem intencji kompozytora. Naliczy³em bowiem conajmniej piêæ ró¿nych sposobów (systemów) oznaczania akordów, przy czym dodatkowym utrudnieniem jest identyczne oznaczanie pewnych akordów (co sugeruje, ¿e mamy do czynienia z tym samym systemem) i ró¿ne oznaczanie innych. Ponadto - taki sam szczegó³ oznaczenia wystêpuje jako dolny, lub górny indeks (patrz tabela).



W celu rozwiania ewentualnych w±tpliwo¶ci trzeba poszukaæ innego wydania tego utworu a jeszcze lepiej - wersji fortepianowej, lub wersji wokal + piano, które umo¿liwiaj± dok³adne ustalenie d¼wiêków sk³adowych akordu.
W polskich nutach panuje du¿a (ale nie 100-procentowa) zgodno¶æ odró¿niania akordów durowych (litera du¿a) i mollowych (litera ma³a). Ale n.p. w nutach na akordeon regu³± s± akordy dur pisane liter± ma³± a moll te¿ ma³± z dopiskiem „m”.

Link do pobrania powy¿szego tekstu :
http://www.4shared.com/fi..._oznaczeni.html

Je¿eli masz problemy z budowaniem akordów, pobierz malutki (300kB) programik pokazuj±cy na klawiaturze d¼wiêki sk³adowe wybranego akordu :

http://www.4shared.com/fi...tor_akordw.html

P.S.
Kilka pomocnych stron, pokazuj±cych m.in. budowê akordów :
http://www.chords.pl/kurs/chwyty/
http://keychord.com/
http://www.8notes.com/piano_chord_chart/
http://notationmachine.com/chords/piano/
http://tabnabber.com/pian...ajor&r=0&o=4,7,
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • drakonia.opx.pl
  • Copyright (c) 2009 Z pAmIÄ™TnIkA nIeGrZeCzNeGo AnIoÅ‚kA | Powered by Wordpress. Fresh News Theme by WooThemes - Premium Wordpress Themes.